Going strong

Zondag 20 juli.
Het regent en waait de hele dag. De geplande fietstocht gaat niet door maar het grote voordeel is dat het lekker koel is. Men spreekt hier van een tyfoon. Ik wist niet beter dan dat dat een orkaan is maar het is gewoon een depressie die in de regentijd met regelmaat langskomt met regen en wind. Slechts in een enkel geval groeit zo’n depressie uit tot een orkaan. In het algemeen duurt zo’n tyfoon niet veel langer dan een dag. De kans is groot dat het morgen weer warm en zonnig is.
Ik geniet van het boek van Geert Mak ‘Reizen zonder John’ met als ondertitel ‘Op zoek naar Amerika’. Mak beschrijft zijn tocht door Amerika waarbij hij het spoor van John Steinbeck volgt, een halve eeuw eerder. Hij geeft daarbij zoveel informatie over de geschiedenis van de USA dat het je duizelt. Zijn schrijftrant is zo vlot dat je (ik althans) heel veel van die informatie al snel weer kwijt ben. Te denken dat ik – als jong broekie wel is waar - zelf nog deel uitmaakte van die tijd van Steinbeck.

Na de lunch ga ik naar het restaurantje van de gastheer en - vrouw van Noorse Ina en val met mijn neus in de boter, of moet ik zeggen braadvet? Een gebraden speenvarken wordt juist aangesneden en ik moet daarvan natuurlijk mee-eten. Wat bijzonder dat je werkelijk met iedereen in het Engels kan converseren al is het van weerskanten gebrekkig Engels. Bijzonder ook dat na de maaltijd de vrouwen zich terugtrekken om de Heer prijzen met woord en gezang. De liederen worden met handgeklap bijgezet. De mensen zijn lid van de ‘New Birth Church’, één van de vele jonge kerken die de traditionele en overheersende Katholieke kerk niet meer zien zitten. Overigens begrijp ik dat de nieuwe paus over 2 jaar dit land aan zal doen en dat daar is nog altijd 75% van de bevolking zeer verguld mee.

Work abroad.
Heel veel Filippino’s verdienen de kost in den vreemde, vaak een Arabische oliestaat. Een vrouw met wie ik spreek heeft haar man 10 jaar niet gezien. Hierna kwam hij voor een maand terug om daarna weer te vertrekken voor wie weet hoe lang. Het stel heeft een dochter van 13 jaar oud. De vrouw weet dat haar man een bijvrouw heeft en kan dat billijken. In mijn gastgezin is het niet anders. De tante van mijn gastheer verdient in Engeland de kost en haar huwelijk liep inmiddels op de klippen. De vrouw van mijn gastheer werkt op Cyprus. Mijn gastheer keerde terug van Cyprus, volgde daarna Koreaanse les en is in afwachting van zijn examenuitslag. Als hij geslaagd is krijgt hij een permit om in Korea aan het werk te gaan voor een schijtloontje. Terugkeer is voor de meesten geen optie omdat er thuis geen werk is, dan wel de lonen zo laag zijn dat je er geen gezin van kan onderhouden.


Maandag 21 juli
Een grijze lucht en af en toe wat motregen maar dat betekent ook dat we niet levend zullen verbranden. We zijn vandaag met 14 vrijwilligers aan het werk. We hebben het metselwerk van de buitenmuren vrijwel afgerond en is er al een eerste dakspant geplaatst. De spanten worden ter plekke in elkaar gelast en op hun beurt aan de wapening gelast die uit de betonkolommen omhoogsteekt. De betonnen randbalk over het metselwerk vordert wat langzamer. Als er weer een stuk gestort kan worden wordt er op de grond beton aangemaakt en maken de vrijwilligers een rijtje om de emmers met beton door te geven. De laatste moet het emmertje boven zijn hoofd uittillen zodat de man of vrouw op de steiger het aan kan pakken en in de bekisting leeg kan gooien. Erg arbeidsintensief allemaal maar de spirit is goed.

Dinsdag 22 juli
We beginnen met zon. Het is de verjaardag van mijn huisgenoot-vrijwilliger James. Vandaag maken we een aanvang met het metselen van de scheidingswand tussen de twee klaslokalen. Met één van de timmerlieden plaats ik de profielen waartussen we de draad iedere keer weer een blok hoger spannen. Het bekende recept van zand, cement en water sjouwen en mixen. Aan het eind van de dag heb ik een forse blaar in mijn rechterhand hoewel ik vrijwel bij alles handschoenen gebruik. Ook het cement heeft een rare uitwerking op mijn vingers. Het vel van mijn vingertoppen valt er spontaan af maar dat vormt verder geen probleem. Wondjes genezen wel moeilijker dan normaal.
Wanneer we ’s middags een extra verjaardagtaartpauze inlassen gaan boven ons alle sluizen open. De regen roffelt op het dak en maakt het spreken onmogelijk. Toch klaart het even later weer op en dat geeft ons de mogelijkheid nog een extra rij blokken te metselen.
‘De jeugd’ gaat vanavond met James de stad in. Hij heeft de oude garde niet eens uitgenodigd. Ik verdenk hem er van dat hij mij nodig heeft om vannacht de deur voor hem open te maken. Mijn gastheer gaat al om 21.00 uur naar bed!