Kathmandu-2

Dinsdag 3 mei.

Vandaag doe ik rustig aan. Ik laat me fêteren op een continental breakfast met een sterke zwarte koffie als goed begin van de dag. Het lukt me om in een paar uur tijd mijn verslag te schrijven over mijn bevindingen in Thulo Parsel en aanbevelingen voor mogelijke verbeteringen.

Direct naast mijn hotel wordt gebouwd. Het betonskelet is al klaar. Vanuit mijn raam zie ik de bouwvakkers voor me; mannen en vrouwen. Eén vrouw heeft een peuter van hooguit 3 jaar. Dat is linke soep want vn de verdiepingsvloeren en de sparingen is niets afgezet. De vrouw schreeuwt tijdens het werk de hele tijd tegen het kind en zal ongetwijfeld doodsangsten uitstaan dat het kind op een onbewaakt ogenblik een keer naar beneden valt. Het kind huilt dan ook voortdurend of schreeuwt naar moeder terug. De bouwvakkers werken van 6.00 tot 18.00 uur. Ze wonen op de bouw achter schotten van planken en dekzeil. Fascinerend.

Tamil is een toeristenwijk; zeg maar het Volendam van Nepal. Het is één grote verzameling van hotels, outdoorwinkels, restaurantjes en souvenirwinkels. Van Rabi begrijp ik dat het weer bijna 'business as usual' is maar de prijzen liggen een stuk hoger dan vóór de aardbevingen. 's Avonds is het een drukte van belang. Om 18.00 uur beginnen de muzikanten en vult een kakofonie van jazz, lokale strijkjes en zestigerjaren- en meer hedendaagse popmuziek de wijk om pas vèr na middernacht uit te doven.

Woensdag 4 mei.

Met Navin, een medewerker van Projects Abroad rij ik door buitenwijken van Kathmandu. Twee jaar geleden werkte ik met deze organisatie aan de herbouw van scholen in de Filipijnen. We bezoeken er verschillende scholen die herbouwd zijn of waar nog aan gewerkt wordt. Met heeft i.v.m. de kosten en urgentie gekozen voor uiterst simpele oplossingen. Er worden muurtjes gemetseld tot 90 cm. hoogte waarop een lichte staalconstructie van buizen wordt gelast. De muren worden afgewerkt met golf- en bordplaat en op het dak worden golfplaten aangebracht.
Ik spreek enkele leraren en een schoolhoofd en wat leuk om de kinderen op het schoolplein te zien paraderen tijdens de ochtendceremonie met het volkslied, de inspectie op schone handen en nagels en gym.

Tot nu toe had ik alleen de betere wijken van de stad gezien. Daar is het puin al opgeruimd. Maar in de buiten het centrum liggen nog complete huizen in puin. Ik zie dat ook betonnen gebouwen zijn aangedaan. Navin prijst het land gelukkig dat het geen schooldag was toen de aardbeving kwam.