Brownsberg 'Onbegonnen werk?'

Vrijdagochtend om 7.30 uur kwam John van 'Fietsen in Suriname' voorrijden om me een lift naar Zanderij te geven. Bij de nederzetting 'Berlijn' runt een man een soort van camping in de jungle. Hier stond voor mij een fiets klaar.
Met de nodige aanwijzingen fietste ik over lange zand- en asfaltwegen naar het plaatsje Brownsweg waar ik met de beklimming begon van de Brownsberg. Vijfhonderd en vertien meter lijkt niet veel wanneer je eerder al eens de Timmelsjoch deed, maar de hitte en de slechte weg eisen hun tol. Sommige stukken moest ik lopen omdat de weg te steil omhoog ging. De regentijd had van de weg een soort glijbaan gemaakt met grote plassen en diepe geulen. Fourwheeldrives hebben voor de 12 kilometer een uur nodig. Ik denk dat ik er bijna 3 uur mee bezig ben geweest. De passerende trucks toeterden uitbundig naar me en één van de passagiers riep uit het raampje "dat is toch onbegonnen werk!"
Boven op de berg is een camping. Gelijk een 'grote Parbo' en een grote fles water gekocht om de vochtreserves aan te vullen en daarna een heerlijke douche om de modder van me af te spoelen. De campingbaas had zoveel respect voor mijn prestatie dat ik niet hoefde te betalen voor de overnachting.
Vanaf de camping heb je een prachtig uitzicht over het Brokopondostuwmeer. Aan de oevers zie je nog de oude bomen als staken boven de waterspiegel uitsteken, terwijl met de bouw van de dam al in 1960 werd begonnen. Het stuwmeer is bijna zo groot als ons IJsselmeer.
Ik huurde er een hangmat en dacht het rijk voor mij alleen te hebben, maar helaas. Na het invallen van de duisternis arriveerden in fourwheeldrives een aantal groepen 'op avontuur' die allemaal bij mij in de slaapruimte moesten. Gezellig, maar tot laat in de avond nog eten koken, kletsen en lachen. En dan, wanneer iedereen in z'n hangmat ligt blijkt er ook nog een keiharde snurker in het gezelschap te zitten die niet alleen mij maar ook de anderen uit de slaap hield.
Het eten was fantastisch, weer rijst met kip maar nu voor het eerst met veel groenten. Ook het ontbijt was voorzien van tomaat, komkommer en meloen.
De Brownsberg ligt in een natuurreservaat. Ik heb wilde boskippen gezien en een aantal boskonijnen (groot uitgevallen Guineese biggen), enorme tukoisen vlinders, kollibrietjes en vannacht hoorde ik in de verte brulapen. Een stel Franse natuurvorsers hadden verse prenten gezien van een jaguar, maar helaas liet die zich niet zien.
Vanochtend weer de Brownsberg af. Ook dat is een avontuur en niet minder vermoeiend. Voordeel is wel dat je in één uur weer beneden bent. Hierna ben ik naar de Afobakkadam bij Brokopondo gefietst. Me vervolgens met een taxibusje naar Paramaribo terug laten rijden.
Het Feest is voor mij nu zo goed als over. Het is mooi geweest. Morgen met het vliegtuig terug naar Amsterdam.