Ouderschapstraining Erowarte

Vanochtend het tweede deel van de sollicitatieworkshop aan de Barronschool gegeven. Dat ging heel relaxed. Alle valkuilen van gisteren gemeden. Nog even het internet op en daarna snel naar de schoolbus die me om 13.00 uur terug naar Abina bracht.
Evenals op de heenweg zijn het onderwerp van gesprek politiek en voetbal. Iedereen wist zeker dat Nederland door Uruguay naar huis zou worden gestuurd. Niet dus. De chauffeur van de schoolbus verwedde er Eur. 10,- onder. Dat godsvermogen zal ik morgen met een glimlag van hem opeisen. Is hij gelijk failliet. Hoewel ik de kans loop dat hij uit schaamte niet zal stoppen om me op te pikken.

Vanavond de eerste ouderschapstraining in het gemeenschapshuis van het plaatsje 'kondre' Erowarte. De Kapitein van de indianengemeenschap heet ons welkom. De voetbalwedstrijd is nog gaande, dus bijna alleen moeders die hun grut meenemen. Maar de ouders zijn geinteresseerd en hoewel een indiaan iemand van weinig woorden is, zijn we behoorlijk interacttief.
Ik vertoon een powerpointpresentatie waarin ik heel basic de algemene opvoedprincipes behandel. Hierbij komen al hele leuke verschillen met de Nederlandse situatie aan het licht. Pauze met limo en koekjes. Wanneer we de grootste opvoedproblemen inventariseren komt daar verrassend uit dat de kinderen i.h.a. niet naar bed willen! Hiervoor hebben we met elkaar een paar remedies bedacht die de Kapitein in een dorpsvergadering gaat bespreken om zo de neuzen van zijn dorpsgenoten in dezelfde richting te krijgen. Hierna geeft Hugo nog een lezing over gezond eten. Als landbouweconoom is dat een stokpaardje maar er is ook veel interesse voor. De mensen in Suriname zijn over het algemeen erg dik. Daarna de afsluiting van de avond, waarbij de Kapitein ons hartelijk bedankt. Ook nu concludeer ik dat er nog veel bijgeschaafd moet worden: korter en kernachtiger.

Moe en voldaan droom ik al van mijn bed. Morgen weer vroeg op. Komende dagen geef ik de communicatietraining waar het in principe allemaal om te doen was. Ik heb er nu wel vertrouwen in. Morgen is een groep zorgcoördinatoren, Zoco's aan de beurt; ook vrij basic maar een mooie opstap naar de training van de leerkrachten. Er zal een districts-onderwijsmaatschappelijkwerkster meedoen die al wat communicatietrainingen heeft gegeven. Dus er zal wel op me gelet worden. Een gunstige tamtam is kennelijk nodig om ook districts-onderwijsinspecteur van van Marowijne te overtuigen van het belang van de bijscholingen. De man is weinig coöperatief waar het de planning van de trainingen betreft.