Opa

Dinsdagmiddag loop ik in Moengo naar de Chinees op de hoek en ik geloof mijn oren niet. Een kind van een jaar of 8 spreekt me aan met 'opa' terwijl ze naar me zwaait. Ik herken haar van een ouderschapstraining waar zij de hele avond bij haar moeder zat. Ik had toen inderdaad verteld dat ik vader èn opa ben.

's Avonds de laatste training aan leerkrachten gegeven in de Suralco Congreshal in Moengo. Heerlijk airconditioned. Daarna bij 'de Creool' met een nasi-kip van Hugo en Annelies afscheid genomen met het uitwisselen van cadeautjes.

Een kort nachtje want de taxi naar Paramaribo stond om 5 uur (!) 's ochtends voor de deur. Het grootste deel van de weg dus in het donker afgelegd. Al om 8.00 uur in Paramaribo maar gelukkig kon ik gelijk op mijn kamer bij Zus&Zo terecht, dus meteen weer even mijn slaaptekort ingehaald.

's Middags gewinkeld bij de Bazaar. Het hele centrum van Paramaribo ligt open; overal zijn ze tegelijk de bestrating en riolering aan het vervangen. Het lijkt Amsterdam wel.

Gisteravond opnieuw gesproken met André Buitenhuis en de baas van het Kenniscentrum, de heer Mungroop van het Poly Technisch Centrum. Hij heeft duidelijk interesse in de training die ik in Nederland voor de bouw geef. Hij denkt zelfs aan een volledige aannemersopleiding. Hij vroeg mij en André een ruwe schets te maken, hoe zo'n opleiding er uit zou kunnen komen te zien.
Na afloop een biertje gedronken bij een Hindoestaans café. De muziek stond keihard. Daarna nog even met André mee naar huis waar we met zijn vrouw in de tuin een wijntje hebben gedronken.

En dan word ik vanochtend om 7 uur (Surinaamse tijd) wakker van een SMS-je dat Luz Laure geboren is. Feest dus in Nederland. Gelijk Mila gebeld.

Vanochtend lekker door de stad geslenterd en de mooie plekjes bekeken. Ook nog even het kantoor van de Stichting Projecthulp Suriname bezocht om over een paar projecten te spreken. Me hierna laten verleiden om de Burger King binnen te lopen. De Whopper was klef en vet en de shake was zo romig dat ik er halverwege al spijt van had.
Het centrum van Paramaribo is klein en overzichtelijk. De Palmentuin is gerenoveerd en de gazons zijn weer met gras ingezaaid.
Ik fotografeerde 'het m.i. mooiste huisje van Paramaribo' Er verscheen een vrouw in het raam die riep dat er betaald moest worden. Ik steek mijn hoofd door het raam en zie daar in de donkere woonkamer de vrouw, een man en een paar kleine kindjes. Ze vonden de foto prachtig en ik heb ze toen maar 10 Srd. betaald.

Vanmiddag nog een gesprek met Progress en dan is 'het officiële gedeelte' van mijn missie hier afgelopen
Morgen en overmorgen wil ik nog 2 dagen fietsen richting Brownsberg. Daar schijnt het heel mooi en avontuurlijk te zijn.