Verbazingwekkend-2

Maandag 23 september- vrijdag 27 september

Geld.
Het is nogal wennen voor me om met Indonesisch geld om te gaan. De bedragen zijn enorm maar de werkelijke waarde is gering. Eén Euro is ca. 15.000 Indonesische Roepia (IDR). Aan een kraampje langs de weg koop ik een bord heerlijke Soto Ayam voor zo’n 12.000 IDR. Ga ik naar een Pizza- of hamburgerrestaurant dan kost me dat met een drankje erbij ongeveer 100.000 IDR, omgerekend zo’n 6 euro. Voor mij is dat niks maar voor de gemiddelde Indonesiër is het eten hier relatief duur.
De salarissen liggen hier ook laag. Om enkele voorbeelden te noemen:
• Een bankemployee verdient met zo’n 2.000.000 IDR (ca. 140 euro) per maand nog ‘goed’. Hij of zij werkt daarvoor 5 dagen per week en het laatste weekend van de maand. Men heeft 2 weken vakantie per jaar.
• De winkelmedewerkster verdient 900.000 IDR (ca. 60 euro) per maand. Men werkt hiervoor 6 dagen per week.
• Een bouwvakker verdient zo’n 90.000 tot 110.000 IDR (ca. 7 euro) per dag, afhankelijk van zijn capaciteiten.

Met dit soort bedragen begrijp je gemakkelijker waarom men niet even uit eten gaat, een brommer op afbetaling wordt gekocht, men afdingt op aankopen en teveel vraagt bij verkopen. Evengoed is er klandizie van jonge mensen voor het trendy koffie-café of de telefoonwinkel. Spekkopers wellicht met rijke ouders? Voor een huwelijk en een huisje moet gespaard worden en dat valt niet mee. Vooral jonge mensen wijken als gastarbeider uit naar het buitenland. Denk hierbij aan Maleisië en Saoedi Arabië waar veel vraag naar arbeidskrachten is en de lonen hoger liggen als in Indonesië. Werk je in het hotelwezen dan kom je na 2 jaar terug voor verlof. Een arbeider op de palmplantages in Maleisië komt om de 4 jaar terug voor verlof. Het is niet verwonderlijk dat de vluchten van Air Asia tussen Kuala Lumpur en Lombok alleen ‘Economy’ zijn met overwegend gastarbeiders.

Ongenode gasten.
Het huis waar ik in logeer is dus een bamboehuis. Voor zover er ramen in zitten, het zijn eerder een soort ventilatieopeningen, is dat zonder glas. De binnen- en buitenwanden zijn van bamboe vlechtwerk. De benedenruimte is, op een magazijn en de wc/douche na, geheel open. Mens en dier kunnen vrijelijk naar binnen en naar buiten lopen of vliegen. Maar ook geluiden kunnen zonder belemmering van binnen naar buiten en omgekeerd. Wanneer de stoelgang per ongeluk vergezeld wordt door niet ter zake doend fanfarisch lawaai, dan is iedereen in huis en de rest van de kampong daar getuige van. Maar omgekeerd is er natuurlijk ook het nodige burengerucht waar je niet altijd blij van wordt.
Na het avondgebed maakt het geluid van mens en brommer geleidelijk plaats voor de geluiden van de jungle. De fauna op Lombok is zeer gevarieerd. Ik heb het niet over de kippen en hanen die hier vrij rondlopen, de wilde honden en de katten met hun gecoupeerde staarten. In de bomen rond het huis laat af en toe zich een Makaak zien. Enorme vlinders met prachtige tekening op hun vleugels fladderen in het rond. Vogels laten zich weinig zien maar je hoort ze wel, behoudens een soort zwaluwtje (zonder gevorkte staart) dat in groepen over de sawa’s scheert. Zangvogels zijn op Lombok overigens een gewild huisdier. Tegen de schemering beginnen de cicaden hun concert om pas tegen de ochtend te zwijgen. Een enkele mug zoemt om je hoofd. Gelukkig zijn dat er in de droge tijd maar heel weinig. Vleermuizen fladderen door de open ruimte van het huis en als het een beetje stil is kun je zelfs horen. Ze keutelen overal. Op mijn klamboe ligt het er vol mee. Verwant maar ongevleugeld zijn de muizen of ratten die ik in huis wel meen te horen maar nog niet gezien heb. Padden maken de meest bizarre geluiden en je moet niet gek opkijken wanneer er één in een hoekje van je kamer zit. Ze gaan ook de hele nacht onophoudelijk door. Als je je er aan stoort ben je verloren en kom je niet meer in slaap. In de badkamer zit iedere ochtend een grote spin; altijd op hetzelfde plekje. ’s Morgens is ie weer verdwenen. Dan is er ook nog de mier. In alle soorten en maten, maar het meest voorkomend is de zwarte mier die werkelijk overal nesten bouwt. De stekebeesten zijn de rode mier en minuscuul kleine miertjes. Dan is er ook nog de termiet. Als bamboe niet goed geconserveerd is eet dit diertje massaal en vóór je het in de gaten hebt de binnenkant ervan op met alle gevolgen voor de constructieve veiligheid. Gevaarlijke dieren zouden op Lombok niet voor komen. Geen slangen, tijgers of ander gespuis. De honden zijn sloom en rabiës zou op het eiland niet voorkomen. Ook zou de Malaria uitgebannen zijn. Dus niets te vrezen. Alhoewel …..
Op een ochtend als ik wil douchen is mijn zeepbakje leeg. Het zou volgens Els een muis of rat geweest kunnen zijn die het naar zijn nest heeft meegenomen. Er zitten immers olijfolie en andere natuurlijke ingrediënten in. Echt ontsteld ben ik wanneer op een ochtend mijn opzetborsteltje van mijn elektrische tandenborstel verdwenen is. Welk dier zou daarvoor verantwoordelijk zijn?