STEPS

Maandag 30 april.
In Nederland is het Koninginnedag en mooi weer, begrijp ik. Hier is het een ‘gewone’ werkdag maar ik vermoed dat veel mensen vrij genomen hebben omdat 1 mei hier een vrije dag is.
Ik word om Hollandse tijd wakker en het lukt me niet meer in te slapen. Daarom vroeg naar de Stichting Projecten PC Onderwijs. Het is een gezellig weerzien en men vindt het jammer dat ik niet blijven kan. Of ik volgend jaar weer aan het kinderboekenfestival mee doe. Dat is een leuk vooruitzicht.
Het is gezellig druk in de stad wanneer ik naar de Stichting Projecthulp Suriname loop. Ik kreeg de vraag om een motivatietraining te doen voor jongens uit het binnenland die in Paranam op een internaat zitten en in Paramaribo middelbaar onderwijs volgen. Hun resultaten zijn mager en het ontbreekt ze veelal aan discipline. Bij een motivatietraining kan ik me nog niet zoveel voorstellen en we spreken af dat ik volgende week bij het internaat langs zal gaan.
Terwijl ik bij de Burger King een milkshake verorber komen er mensen aan mijn tafeltje zitten. In het gesprek dat zich ontspint hoor ik dat een aannemer met 50 graafmachines op de Bronsberg op zoek is gegaan is naar goud. Dit zou al jaren aan de gang zijn. De actie in dit wonderschone natuurreservaat is natuurlijk illegaal maar de beheerder heeft zich om laten kopen en goedkeuring verleend. Twee van de drie kreken die op de berg ontspringen zouden vergiftigd zijn met kwik.

En verder hoost het hier al de hele middag vergezeld van onweer en staan de straten blank. Een goede gelegenheid om nog wat correctiewerk te doen voor STEPS. Het betreft het jaarverslag en er is haast niet doorheen te komen.

Dinsdag 1 mei.
De dag van de arbeid is hier een vrije dag en het hoogtepunt is wel de Telesur-loop. Rond het feestterrein tegenover het Presidentieel Paleis en langs de Waterkant is het een gezellige drukte. Overal staan kraampjes waar eten en drinken wordt verkocht. Ook vandaag weer enkele fikse buien maar aan het eind van de middag klaart het weer op. Er zijn 16.000 lopers en wandelaars en ik kan me niet meer voor de 5 kilometer inschrijven; wel voor de 10 kilometer maar dat is me bij deze temperatuur en vochtigheid te machtig. Dus loop ik de 5 km. als buitenstaander mee. Het gaat geheel op zijn Surinaams. De hardlopers voor de ‘trimloop’ staan voorop en de wandelaars worden verzocht hier achter aan te sluiten. Er zijn echter zoveel mensen dat een deel van de wandelaars via een zijstraat het parcours op wordt geloodst. Het resultaat is dat de hardlopers achter een enorm contingent wandelaars terecht komen. We, de hardlopers, zijn ca. 2 km kapriolen aan het uithalen om langs de wandelaars heen te komen. Bovendien zetten motoragenten tot twee maal toe de lopers stil om het gemotoriseerd verkeer door te laten. Dat drukt de tijd enorm. Maar ik durf er vergif op in te nemen dat het parcours ook korter is dan vorige jaren. Er ontbreekt een stuk langs de Grote Combéweg. Geen wonder dat ik ondanks alle oponthoud toch in 34 minuten binnen kom. Maar anders dan vorige keren zit ik nu in de achterhoede.
Wanneer iedereen binnen is gaat de 10 km. van start met een honderdtal lopers uit binnen- en buitenland en het verbaast me hoeveel senioren m/v daar nog bij zitten. Voor de winnaars zijn er geldprijzen te verdienen. Eén van de lopers, een jonge Indiaan, doet de 10 km op blote voeten! Bij zowel de dames als heren gaat Guyana er met de eerste prijs vandoor. De tweede vrouw wordt gediskwalificeerd omdat ze halverwege haar schoenen uittrok omdat ze knelden. Omdat aan haar schoen de chip zat, miste ze de tijdsregistratie. Wel sneu natuurlijk.

Woensdag 2 mei.
Met de Lantibus ga ik naar Moengo en ik wordt hartelijk onthaald door de medewerkers van STEPS. Ik ontmoet directrice mevrouw Moesé en Simone die de workshops in februari begeleidde. De verwachtingen zijn bijzonder hoog gespannen. Het is de bedoeling dat het eigen personeel van STEPS getraind wordt in timemanagement en verslagen schrijven en een drietal groepen cursisten die hun opleiding in de zorg en administratie aan het afronden zijn in het solliciteren. Daarbij moet ook nog een jaarverslag worden geredigeerd en een opzet gemaakt worden voor een bedrijfsplan. Het lijkt me allemaal erg veel voor de korte tijd dat ik hier ben en ik hoop dat ze niet mijn kwaliteiten en capaciteiten overschatten.
STEPS staat voor Stichting Ecologische Projecten Suriname. Ze begeleiden kleine landbouwers en veeboeren bij het opzetten, financieren en managen van hun onderneming. De financiering is i.h.a. een microkrediet. Daarnaast ondersteunen ze projecten om kansarme jongeren aan het werk te krijgen en organiseren ze korte gerichte opleidingen in branches waar werk te vinden is.
Ik kreeg van STEPS onderdak in een keurig appartement dat van alle gemakken is voorzien. Ook internet is geregeld.