Verslagen en nog eens verslagen

Dinsdag 8 en woensdag 9 mei.

Mijn onderkomen blijkt in Staffdorp te zijn; een luxere wijk van Moengo waar villa’s staan waar tot de binnenlandse oorlog de staff van Suralco was gehuisvest. De huizen staan op ruim 2 meter hoge poeren en je moet dus met een buitentrap naar de woonverdieping. In de loop van de jaren hebben de meeste eigenaren de ruimte onder het huis bij de woning getrokken. Mijn hospita deed dat voor haar kinderen en omdat die inmiddels uitgevlogen zijn verhuurt ze de kamers aan figuren als ik maar ook aan andersoortig volk.
Jammer dat het zo gehorig is. Naast mij zit een bronstig stel en hun bed zucht onder hun amoureuze uitingen met een kabaal alsof de Eiffeltoren met een botte ijzerzaag wordt omgehaald. Alleen de bijgeluiden zijn daarmee niet in overeenstemming en het is eigenlijk gênant om ongewild anoniem het liefdesspel van een ander te moeten beluisteren. Ik kan me niet voorstellen dat het paar zich niet bewust is van het grensoverschrijdende heavy metal van hun rhythmbox.

Dinsdagochtend opnieuw gewerkt aan het redigeren van kwartaalverslagen en omdat ik er zo met mijn neus bovenop zit ontdek ik langzamerhand alle valkuilen en onvermogens van mijn Surinaamse vrienden. Maar ze zijn leerbaar en wanneer ze je opgelucht en met een big smile bedanken voelt dat toch wel heel erg goed. Het schrijven van een volgend verslag moet een stuk eenvoudiger voor ze zijn geworden.

’s Avonds met één van de medewerkers een stageverslag helpen opzetten voor haar studie aan de Hogeschool Inholland die in Paramaribo een dependance heeft. Ik schrik van het bedenkelijke niveau van het materiaal waarmee de studenten het bos in worden gestuurd.
En dan is er ook nog tijd om mijn mail binnen te halen en te beantwoorden. En jawel, daar zit ook een verslag bij van één van mijn eigen studenten. Het ziet er gelikt uit en daar wordt ik echt blij van.

Vandaag is hier op enkele tientallen meters van mijn onderkomen ‘een chinees’ (supermarkteigenaar) overvallen en van zijn geld beroofd. Sneu voor de oude baas. De criminaliteit is hier vrij hoog en dat verklaart ook dat ieder huis hier met traliewerk (dievenijzers) tot een vesting wordt gemaakt. Er zijn in Paramaribo zelfs winkels waar je als klant aan een getralied loket wordt geholpen.

Weer een goede nacht in mijn eigen appartementje.
Woensdag de hele dag achter de keukentafel en met de airco aan achter mijn laptop gezeten. Alweer met verslagen en hun auteurs stoeien, maar de vorderingen van de medewerkers van STEPS zijn evident.